O adufe. Contexto histórico e musicolóxico
Descrición:
O adufe é un bimembranófono de forma cadrada, asociado ás tradicións folclóricas da zona interior fronteiriza de Portugal, sobre todo Beira Baixa, onde hoxe, en Idanha-a-Nova atopou o estatuto de símbolo do Municipio.
As súas orixes pérdense no tempo habendo representacións de posibles exemplares na Antiguidade pre-Clásica na Mesopotamia, ata chegar á Península Ibérica, posiblemente, no inicio da Idade Media, asumindo ser un instrumento de uso erudito, pero sobre todo popular, feminino e transversal a dominios políticos ou relixiosos. Os procesos culturais aos que a rexión interior de Portugal, estivo suxeita, fixeron que se dese unha cristalización dalgunhas tradicións medievais no interior do país, onde se insire o uso do adufe, compartindo coa veciña España a mancha de distribución raiana, sumándose as rexións de Galicia, Asturias e Cataluña. A presente disertación pretende contextualizar estes procesos segundo un punto de vista Ibérico abordando áreas como a Historia política-social, Etnomusicoloxía, Etnoloxía, Musicoloxía e Xeografía.
